[ورس یک]
وقتی که داشتی همش گریه میکردی
غصه هات رو توو قلبت قصه میکردی
من بودم با ضربانش شریان گرفتم
با شوق و خنده هات با تو هیجان گرفتم
وقتی که پدر سرت داد میزدش
با کمر بند میزدت و خار میکردت
تو مثل یه غنچه من رو گرفتی
درون خودت و من رو خواب میکردی
تووی خونه های مردم کار میکردی
با یه لقمه نون دلِ ما رو شاد میکردی
ولی اون بوندش پایِ بساط همش
ولی تو با خستگی ما رو نگاه میکردی
توو آرزو هات ما رو صدا میکردی
چشمات رو میبستی ما رو دعا میکردی
فروختی حلقه ای که تووی دستته
واسه این که من رو بفرستی تووی مدرسه
شدم وارد یه آموزش غلط
با کلی معلم عقده ای تووی وطن
شدم دل تنگ مادر و آغوشش
آخه جایی که بودم نبود آروم و آسوده
پا گذاشتم تووی کوچه خیابونی
که بود توش پر خفت گیر و بی ناموسی
میدیدی چیزایی که میموند ردش تووی مغزت
گم میشدی توو خودت و توو این همه نقشه
[کورس]
مادر من رو ببخش اگه رفتم سمت خلاف
اگه رفتم سمت مواد ، تا تاریک شدش شب هام
مادر من رو ببخش اگه اون چیزی که خواستی نشد
اگه اعتقادِ تو واسه یِ ما عادی نشد
مادر من رو ببخش اگه خونه ای نساختم
اگه راهی که ساختم نداشت خونه ای براش امن
مادر من رو ببخش برای همه نبودن هام
واسه بال زدن هام مثل همه کبوتر ها
[ورس دو]
همیشه شروع واسم ترسناک بوده
روز های بی تو بودن غمناک بوده
پدر ، تو هیچوقت نخواستی دود ببینی دستم
ببینی که گِریونم بریدم و خستم
روز اولی که گذاشتی رفتی
دیدم که نیمی از من نیست مشتی
بچه ها دست تووی دستای بابا
من گریون دل خوش به حرف های مامان
همش توو خیابون مسخره میشدم
میدیدم که آدم ها از هم زده میشدن
خیلی زود ، میشدن خیلی دور
خوب ها میشدن بد، بد ها میشدن خوب
نگاه از پنجره به شهر غریبم
درگیر همیشه با مغز مریضم
دل تنگ همه روز های رفته
خوبه نیستی ببینی زمونه چه پسته
مادر هیچ وقت سر قبرم غصه نخور اشک نریز
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
پدر هیچ وقت سر قبرم غصه نخور اشک نریز
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
داداش هیچ وقت سر قبرم غصه نخور اشک نریز
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
رفیق هیچ وقت سر قبرم غصه نخور اشک نریز
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
[کورس]
مادر من رو ببخش اگه رفتم سمت خلاف
اگه رفتم سمت مواد ، تا تاریک شدش شب هام
مادر من رو ببخش اگه اون چیزی که خواستی نشد
اگه اعتقادِ تو واسه یِ ما عادی نشد
مادر من رو ببخش اگه خونه ای نساختم
اگه راهی که ساختم نداشت خونه ای براش امن
مادر من رو ببخش برای همه نبودن هام
واسه بال زدن هام مثل همه کبوتر ها
[هوک]
برفی من رو ببخش، سگ مهربونم
ببخشید اگه نبودم هیچ وقت در حد درونم
رپ فارسی من رو ببخش واسه کم کاریام
واسه رنجیدن هام ، واسه شرَ بازی هام
پرواز من رو ببخش ، نقاش مهربون
اگه قلبت رو شکوندم از درون بیرون
رفیق من رو ببخش، حلالم کن
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
[کورس]
مادر من رو ببخش اگه رفتم سمت خلاف
اگه رفتم سمت مواد ، تا تاریک شدش شب هام
مادر من رو ببخش اگه اون چیزی که خواستی نشد
اگه اعتقادِ تو واسه یِ ما عادی نشد
مادر من رو ببخش اگه خونه ای نساختم
اگه راهی که ساختم نداشت خونه ای براش امن
مادر من رو ببخش برای همه نبودن هام
واسه بال زدن هام مثل همه کبوتر ها
وقتی که داشتی همش گریه میکردی
غصه هات رو توو قلبت قصه میکردی
من بودم با ضربانش شریان گرفتم
با شوق و خنده هات با تو هیجان گرفتم
وقتی که پدر سرت داد میزدش
با کمر بند میزدت و خار میکردت
تو مثل یه غنچه من رو گرفتی
درون خودت و من رو خواب میکردی
تووی خونه های مردم کار میکردی
با یه لقمه نون دلِ ما رو شاد میکردی
ولی اون بوندش پایِ بساط همش
ولی تو با خستگی ما رو نگاه میکردی
توو آرزو هات ما رو صدا میکردی
چشمات رو میبستی ما رو دعا میکردی
فروختی حلقه ای که تووی دستته
واسه این که من رو بفرستی تووی مدرسه
شدم وارد یه آموزش غلط
با کلی معلم عقده ای تووی وطن
شدم دل تنگ مادر و آغوشش
آخه جایی که بودم نبود آروم و آسوده
پا گذاشتم تووی کوچه خیابونی
که بود توش پر خفت گیر و بی ناموسی
میدیدی چیزایی که میموند ردش تووی مغزت
گم میشدی توو خودت و توو این همه نقشه
[کورس]
مادر من رو ببخش اگه رفتم سمت خلاف
اگه رفتم سمت مواد ، تا تاریک شدش شب هام
مادر من رو ببخش اگه اون چیزی که خواستی نشد
اگه اعتقادِ تو واسه یِ ما عادی نشد
مادر من رو ببخش اگه خونه ای نساختم
اگه راهی که ساختم نداشت خونه ای براش امن
مادر من رو ببخش برای همه نبودن هام
واسه بال زدن هام مثل همه کبوتر ها
[ورس دو]
همیشه شروع واسم ترسناک بوده
روز های بی تو بودن غمناک بوده
پدر ، تو هیچوقت نخواستی دود ببینی دستم
ببینی که گِریونم بریدم و خستم
روز اولی که گذاشتی رفتی
دیدم که نیمی از من نیست مشتی
بچه ها دست تووی دستای بابا
من گریون دل خوش به حرف های مامان
همش توو خیابون مسخره میشدم
میدیدم که آدم ها از هم زده میشدن
خیلی زود ، میشدن خیلی دور
خوب ها میشدن بد، بد ها میشدن خوب
نگاه از پنجره به شهر غریبم
درگیر همیشه با مغز مریضم
دل تنگ همه روز های رفته
خوبه نیستی ببینی زمونه چه پسته
مادر هیچ وقت سر قبرم غصه نخور اشک نریز
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
پدر هیچ وقت سر قبرم غصه نخور اشک نریز
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
داداش هیچ وقت سر قبرم غصه نخور اشک نریز
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
رفیق هیچ وقت سر قبرم غصه نخور اشک نریز
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
[کورس]
مادر من رو ببخش اگه رفتم سمت خلاف
اگه رفتم سمت مواد ، تا تاریک شدش شب هام
مادر من رو ببخش اگه اون چیزی که خواستی نشد
اگه اعتقادِ تو واسه یِ ما عادی نشد
مادر من رو ببخش اگه خونه ای نساختم
اگه راهی که ساختم نداشت خونه ای براش امن
مادر من رو ببخش برای همه نبودن هام
واسه بال زدن هام مثل همه کبوتر ها
[هوک]
برفی من رو ببخش، سگ مهربونم
ببخشید اگه نبودم هیچ وقت در حد درونم
رپ فارسی من رو ببخش واسه کم کاریام
واسه رنجیدن هام ، واسه شرَ بازی هام
پرواز من رو ببخش ، نقاش مهربون
اگه قلبت رو شکوندم از درون بیرون
رفیق من رو ببخش، حلالم کن
لبخند رو دست کم نگیر، قوی باش و جنگی
[کورس]
مادر من رو ببخش اگه رفتم سمت خلاف
اگه رفتم سمت مواد ، تا تاریک شدش شب هام
مادر من رو ببخش اگه اون چیزی که خواستی نشد
اگه اعتقادِ تو واسه یِ ما عادی نشد
مادر من رو ببخش اگه خونه ای نساختم
اگه راهی که ساختم نداشت خونه ای براش امن
مادر من رو ببخش برای همه نبودن هام
واسه بال زدن هام مثل همه کبوتر ها
لطفا نظر خود را بنویسید