آهنگ عادت پوریا پوتک

این وقتیه که واست خداوند کاشت اگه شریک خوب بود مطمئن باش خدا هم داشت گفتم گم شدم بیا و تو راهم باش بعدش فهمیدم بهتر از من اون سراغم داشت از وقتی رفته ، هوا سرده دوست دارم برگرده با اینکه برنمیگرده ، هیچ وقت صبح تا شب پا مواد ، این کوک*ائین شده دوات اسنیف یا که زیره لبات ، دنیا پره درده زیر آبی میری چرا کِلار میزنی یه سَری علف میکشی روش چرا ترا میزنی چرا اسممو توو اینستات توو لیستِ بلاک میزنی بعدش یه گوشه ای میشینی و باز دراگ میزنی لابد اون جدیده پول موادتو میده وقتی چِت میشی میاد و باز لباتو جر میده وقتی صبح پاشی میفهمی دیشب بد نئشه بودی میبینی کنارت نیست مثلِ سگ پشیمونی [کورس] ببین منو دارم از دست میرم چرا راهی که میرفتمو گم کردم منو بگو میخوای یا نه سکوت نکن بزن حرفاتو محکمتر من هرچی راهو دوییدم نرسیدم به تو منو ببخش هم قدم وقتی که خالی شد پیشم دیدم فهمیدم که دارم بهت عادت من عادت من ، دارم بهت عادت من [ورس دو] مشکلِ تو اینه فکر میکنی فقط من یه زنم منتظرم تو برسی بکِشی یه دست به سرم دوباره یه تراول بدی به منم حظ ببرم دنبالِ چی میگردی میخوای که نیام دَم بزنم تو دنیا رو دریدی من حق ندارم حرف بزنم وقتی منو میخوای که نذارم لای پامم حتی دست بزننش بعد منو داری یا که برات فقط برات نقشِ تنم من نمیخوام دنیا رو بگیرم اینا حقِ منن بسه دیگه این همه زاری واسه تو خسته تر از اونم بخوام این آدمو گند بزنم جنگ بزنم اومدم تا رفته ها رو خط بزنم فهمیدم نمیخوام دیگه غم بخرم زانومو بگیرم بغل عَر بزنم عاملش تو بودی که من دلم میخواست اشک بزنم رنگمو ببینم عین سفید و زرد منن اینا رو دیگه نمیخوام درده فقط این چیزا که میگی دیگه جعله همش [کورس] ببین منو دارم از دست میرم چرا راهی که میرفتمو گم کردم منو بگو میخوای یا نه سکوت نکن بزن حرفاتو محکمتر من هرچی راهو دوییدم نرسیدم به تو منو ببخش هم قدم وقتی که خالی شد پیشم دیدم فهمیدم که دارم بهت عادت من عادت من ، دارم بهت عادت من