آهنگ سیگارای نکشیده از شایع

ببینم خوشبختی تو یه چی که دلتو خوش کنه داری جای کف زدن برا همه یه دلیل که مشتتو مشت کنه داری کتابی که باش رشد کنی داری یکی که دیدیش چشاتو درشت کنی داری توام مثل من خودخوری داری تو فکر آرزوهات تا صبح نمیخوابی توام یادت میره بد بقیه رو هر روز تو خونه میشنوی حرفای همیشه رو یانه من اصلا دوست دارم واضح ندیدنو اعصاب همیشه خوردمو مود جریممو من مال گوش ندادنم اصلا چون اینطوری راحتم همه ناراحتن ازم توام مثل همه باهام حرف نزن نمیتونم باشم باهات هم نظر کسی نمیدونه چمه من تو اتاق الان کجام و میخوام برسم تا کجا هر روزمو به فکر فردا دچار سیگارای نکشیده تلپن پا ششام اما دیگه میشکنمشون دیگه لب نمیزنم به هیچ رقمشون من جای آرزو هام نیست بغل جوب تو خونم کنده شد از بیخ کلکشون من یه آدم دیگه ساختم از ضربان همیشه تند زیر کاپشنم بستم با خودم دیگه گاف ندمو نیوفته پایین هی عینه گاو سرم من دیگه فندک نیست جیبم گذشت اون شبا که کلم گیج میرفت من این منو تغییر میدم به همه نشون میدم به وقتش کیم به خودم سر زدم بعد کلی دوری به خودم سر زدم حالش اصلا خوب نیست تو چشام زل زدو بهم خندید انگاری این وسط یه چی اصلا جور نیست چقدر سوختی تو تو آتیش من چقدر به دست تو من بازیچه بشم حالا که بر نمیام از پس تو میشکنم خودمو آینه واسطه است دور شدم از آدمای بی رحم نزدیک شدم به باورای دیگم نمیخوام دیگه مثل قبل باشم میخوام شروع کنم از نو با پیلم خسته شدم بسه گلم مسته شلم دست خودم نبود لحظه شدن عمرو میگم حصر دورم تو نسل گ*م گیره مغز پرم چقدر جلو آینه خورد شم بگو چقدر سیگارا دود شن بگو چقدر تو این تنهایی هام با خودم خلوت کنم دوستم بمون درس گرفتم درس پس میدم راه درست و دربست میرم این شکستارو از بس دیدم الان جبران اون همه پسرفت میشم میدونم میتونم گذشتمو خاک کنم میدونم میتونم بن بست رو راه کنم میدونم میتونم میلاد قدیمو برای همیشه بکشم ربان سیاه قاب کنم باورم اینه از پسش بر میام آرزومو میکنم تهش من بیدار ساخته شدم برا همه سختیا سلام آینده بعدش عزت زیاد به خودم سر زدم بعد کلی دوری به خودم سر زدم حالش اصلا خوب نیست تو چشام زل زدو بهم خندید انگاری این وسط یه چی اصلا جور نیست چقدر سوختی تو تو آتیش من چقدر به دست تو من بازیچه بشم حالا که بر نمیام از پس تو میشکنم خودمو آینه واسطه است رنگ مالیدم به دیوارای اتاق نظم دادم به بهم ریختگیش به حال و هوای همیشگیش به پای شکسته یه میز به همه چی یه شکلی دادم دیدم همون که دلم دلش میخوادم دیدم یه ترس از تغییر الکی و چند ساله هی الکی هی کشش میدادم چقدر شدنی بود چقدر خودم سختش کرده بودم این زنده بودنو از خودم عق زده بودم نصف خونه رو اما باز یه تصمیم کرد مثل کوه منو تصمیم گرفتم تکرار نشه هر غلطیو میدونم اشکال تهشه امشب دیگه مثل همیشه نیست با نیش باز چشمام لشه